Kirsten in Flagstaff

Op de derde dag terug op de VU wordt het tijd voor een verslag van mijn buitenlands verblijf. Van begin oktober tot half november ben ik op bezoek geweest bij professor Douglas Biber aan de Northern Arizona University in Flagstaff, Arizona. Ik ging daar naartoe omdat prof. Biber, bekend van zijn onderzoek naar registervariatie m.b.v. multi-dimensionele analyses en zijn werk aan de Longman Grammar, een studie heeft gedaan die veel overeenkomsten vertoont met mijn promotie-onderzoek: hij onderzocht de veranderingen in het gebruik van stance in vier genres, waaronder kranten, in het Engels van 1650 tot 1990 en ik onderzoek de veranderingen in het gebruik van subjectiviteit in Nederlandse kranten en conversaties tussen 1950 en 2002. Stance en subjectiviteit zijn gerelateerde begrippen die beide kunnen worden uitgedrukt door bijvoorbeeld modale werkwoorden (moeten, zullen), modale bijwoorden (waarschijnlijk, gelukkig) en cognitiewerkwoorden (hopen, geloven).

Vanwege verhalen van anderen over hun kortere of langere verblijf aan een Amerikaanse universiteit, was ik een beetje bang dat ik al blij zou mogen zijn als ik in die zes weken een of twee keer zou mogen zwaaien naar De Professor, maar dat bleek erg mee te vallen. Ik werd zeer hartelijk ontvangen door prof. Bibers vrouw, ook prof aan NAU en mijn overbuurvrouw op de gang, er werd een feestelijke lunch georganiseerd door de faculteit ter ere van mijn komst (okee, en de komst van nog 10 andere visiting scholars, plus de terugkeer van een scholar op sabbatical), mijn office bleek zich op nog geen 10 m van Dougs kamer te bevinden, de deur van die kamer stond altijd open en voor een afspraak kon ik altijd binnenlopen. De individuele gesprekken die we gehad hebben, waren erg zinvol: ik weet nu meer over de details van zijn diachrone studie, ik heb interessante tips gekregen en het was erg nuttig om te zien hoe hij te werk gaat en bijvoorbeeld soms ook pragmatische oplossingen moet zoeken voor problemen in het corpus. Naast de besprekingen die ik met Doug had over mijn onderzoek, kon ik ook zijn Corpus Linguistics Seminar voor de PhDs van de afdeling volgen, en heb ik voor hen en de staf een presentatie gehouden. Dat seminar vond ik erg stimulerend: twee keer per week bespraken we met een groep van 12 PhDs artikelen op het gebied van corpuslinguïstiek.

De huisvesting voor zo'n relatief kort verblijf (zo gepland i.v.m. de vele reizen die Doug dit najaar gepland had) bleek niet mogelijk on campus: daar kun je alleen voor een heel semester terecht. Gelukkig hoefde ik niet 6 weken te verblijven in een treurige hotelketenkamer met koelkast en magnetron naast mijn bed. Ik vond onderdak in de studeer-/logeerkamer van een masterstudente, met naar goed Amerikaans gebruik een eigen badkamer. Via haar kwam ik ook in contact met andere Amerikaanse gebruiken zoals een barbecuefeestje, een pot luck party met Halloween, swing dancing, hiking in prachtige omgeving van Flagstaff, vrienden met pistolen in hun handschoenenvakje, karaokeavond in de bar et cetera. Privé heb ik me dus ook goed vermaakt.

Terugkijkend (in december, de maand van de lijstjes) kan ik twee lijstjes opstellen:

1. Wat zal ik missen aan Flagstaff?*

- de stralende zon elke dag en de blauwblauwblauwe lucht

- de omgeving. Wie wil nu niet de Grand Canyon en nog veel meer prachtige natuur om de hoek en vanaf de campus dit uitzicht (zie foto; links onder andere de bibliotheek en op de achtergrond de San Francisco Peaks)? Sorry hoor, maar daar haalt Buitenveldert het toch net niet bij.

- het PhD seminar: met andere PhDs artikelen en ook hun onderzoek bespreken vond ik erg stimulerend

- de karakteristieke en oorverdovende toeter van de trein tijdens het passeren door Flagstaff, dag en nacht. Gelukkig woonde ik ver genoeg van het spoor om er gewoon doorheen te kunnen slapen.

2. Wat miste ik in Flagstaff van de VU/Nederland?*

- het groen (heel fijn al die zon in Arizona, maar veel groeien doet er niet zonder water)

- lunchen met collega's

- thee halen met collega's

- de ARBO-dienst: ik had dan wel een kamer voor mezelf op de universiteit, het was wel een soort dump voor afgekeurd jaren '70 meubilair waar Petra di Summa haar neus voor op zou halen.

- de eerste dagen tijdens het fietsen: zuurstof! Flagstaff ligt op 2 km hoogte en over de heuvels fietsend naar de campus merk je dat best.

Na de zes weken aan NAU heb ik met mijn vriend nog twee weken gereisd door Arizona, Utah, Nevada en Californië. Vanaf San Francisco vlogen we weer naar Nederland en nu ben ik terug op de VU om alle commentaren, tips, verwijzingen naar nieuwe literatuur en andere indrukken te verwerken. Al met al heb ik een geweldige tijd gehad en was dit verblijf in allerlei opzichten een zeer waardevolle ervaring!

* naast privé-zaken zoals vriend, familie, vrienden, collega’s, huisgenoot in Flagstaff, etc.